شهادت امام شیعیانی که دوران زندگی خود را با 10 نفر از خلفا سپری کرده بود؛ امروز دوشنبه 5 تیر 1402 است. خلافای همانند معاویه،یزید، مروان،هشام. امروز شهادت امام محمد باقر علیه السلام می باشد. امام محمد باقر(ع) در سال 57 هجری قمری به دنیا آمدن و در سال 114هجری قمری به شهادت رسیدند. مقبره ی ایشان در مدینه می باشد. از دیگر نام های امام محمد باقر، ابوجعفر بود.

حضرت امام جعفر صادق (ع) در مورد مادر گرامی پیشوای پنجم شیعیان می‌فرماید: «آن بانو (فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع)) صدیقه‌ای بود که همانند او در میان فرزندان امام حسن علیه السلام دیده نشده است.»

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

از قول حضرت امام باقر (ع) هم واقعه‌ای شگفت انگیز در مورد آن بانوی ارجمند بیان شده که بیانگر مقام والای ایشان است. امام باقر (ع) می‌فرماید: «مادرم نزدیک دیواری نشسته بود که ناگهان دیوار شکافته شد و ما صدای هولناک فرو ریختن دیوار را شنیدیم. در این حال، مادرم دست خود را بلند کرد و به سوی دیوار گرفت و گفت: نه، به حق مصطفی صلی الله علیه و آله سوگند یاد می‌کنم که خداوند اجازه سقوط به تو نداده است. پس دیوار در هوا معلق ماند تا مادرم از آن بگذشت. پس از آن، پدرم امام سجاد علیه السلام، یک صد دینار از برای مادرم صدقه داد.»

کنیه امام باقر (ع) «ابوجعفر» و معروف‌ترین لقب ایشان «باقر العلوم» به معنای شکافنده علوم است، زیرا آن حضرت (ع)، شکافنده معضلات فکری و حل کننده مسائل و پیچیدگی‌های علوم، و در گستردگی دانش و معارف، سرآمد و شخصیت منحصر به فرد عصر خویش بود.

معجزه‌ امام محمد باقر (ع)

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

در کتاب‌های تاریخی، معجزات فراوانی از امام محمدباقر (ع) نقل شده است. عبدالله بن عطاء مکی در یکی از آن‌ها می‌گوید: «به اشتیاق دیدار روی امام باقر علیه السلام از مکه به مدینه آمدم. شبی که به مدینه رسیدم، باران شدید و سرمایی سخت بیداد می‌کرد. من که نیمه شب به در خانه حضرت رسیده بودم، با خود گفتم: اکنون برای در زدن دیر شده است. پس بهتر است تا صبح همین جا بمانم و صبح هنگام به خدمت ایشان مشرف شوم. در این هنگام، صدای امام (ع) را شنیدم که می‌فرمود: در خانه را برای ابن عطاء باز کنید که امشب، سرمای سخت و آزار باران را به خاطر ما تحمل کرده است.»

امام باقر (علیه‌السّلام) 7 فرزند داشت

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

ابوعبدالله جعفر بن محمد (فرزند بزرگ ایشان) فرزند دیگرشان عبدالله نام داشت که مادر این دو‌ ام‌فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر بود.
دو فرزند دیگر ایشان ابراهیم و عبیدالله نام داشتند که از مادری بنام‌ ام‌حکیم، دختر اسد بن مغیره ثقفی زاده شدند.
علی و زینب دو فرزند دیگر آن حضرت بودند که از کنیزی به دنیا آمدند. ‌ام‌سلمه نیز فرزند دیگر حضرت بود که از مادری کنیز متولد شده بود.

امام محمد باقر (ع) در تیر اندازی قهرمان بود!

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

حجت الاسلام زمانی با اشاره به توانمندی و قدرت امام محمدباقر (ع) ادامه داد: اساسا حضرت در مباحث حکومت و نظامی دخالت نمی‌کردند ولی این داستان منقول است که: امام صادق (ع) می فرماید: من همراه پدرم وارد دربار هشام شدیم، او بر تخت نشسته بود و درباریان و ارتشیانش با سلاح ایستاده بودند.تابلو هدف را در برابر جمع نصب کرده و بزرگان قوم مشغول هدف گیری و تیراندازی بودند.

وی با بیان ادامه روایت افزود: با ورود ما به آن جمع در حالی که پدرم جلوتر حرکت می‌کرد و من پشت سر وی بودم نگاه هشام به پدرم افتاد و گفت: ای محمد! تو هم با بزرگان قوم من وارد مسابقه شو و تیر اندازی کن. امام باقر(ع) فرمود: من دیگر سنم از این کارها گذشته است، اگر صلاح بدانی من معاف باشم. هشام گفت: به حق کسی که ما را با دینش عزت بخشید و محمد (ص) را مبعوث کرد تو را معاف نخواهم داشت. سپس به یکی از بزرگان بنی امیه اشاره کرد تا کمانش را به پدرم بدهد. پدرم کمان را گرفت. تیری در چله کمان نهاد و نشانه گرفت و رها کرد، تیر در نقطه وسط هدف نشست، پدرم تیر دوم را نشانه گرفت، تیر دوم در وسط تیر اول فرود آمد و همین طور تا نه تیر!هشام بشدت مضطرب شده بود و قرار نداشت و نمی‌توانست خویشتنداری کند. تا این که گفت: ای ابو جعفر! تو می گفتی که سنت از این کارها گذشته! در حالی که تو قهرمان تیر اندازان عرب و عجم هستی.

وصیت نامه امام محمد باقر (ع)

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

شهادت امام محمد باقر علیه السلام

کارشناس مذهبی با اشاره به فرازی از وصیت نامه امام محمد باقر(ع) گفت: امام محمدباقر (ع)به پسرش امام صادق (ع) وصیت کرد و فرمود: «مرا در لباسی که روز جمعه با آن نماز می‌‏خواندم، کفن کن، و عمامه‏‌ام را بر سرم بپیچ و قبرم را چهار گوش کن و به اندازه چهار انگشت از زمین، بلند گردان، هنگام دفن، بندهای کفنم را باز کن».

وی افزود: همچنین روایت شده است که امام صادق (ع) فرمودند: «پدرم در وصیت خود نوشت: او را در سه جامه کفن نمایم، یکی از آن‌ها روپوشی بود که آن حضرت در روز جمعه با آن نماز می‌‏خواند، و دیگری جامه‏‌ای بود و سومی پیراهن بود.».

من به پدرم عرض کردم: این مطلب را چرا می‏‌نویسی؟ (نیاز به نوشتن نیست)، فرمود: از آن می‌‏ترسم که مردم در مورد تکفین من با تو ستیز کنند، اگر آن‌ها گفتند پدرت را با چهار یا پنج کفن، تکفین کن، سخن آن‌ها را گوش نکن، عمامه‌‏ام را بر سرم بپیچ، و عمامه جزء کفن به شمار نمی‏‌آید، بلکه کفن آن است که بدن به آن پیچیده شود.

حجت الاسلام زمانی گفت: روایت شده که امام صادق (ع) فرمود: پدرم به من فرمود: «ای جعفر! فلان مبلغ از اموال مرا وقف گریه کنندگان کن، تا ده سال در سرزمین منی، هنگام اعمال منی (در حج) برای من گریه کنند».

کارشناس مذهبی در پایان بیان داشت: همچنین نقل شده است که امام باقر علیه‌السلام هشت درهم برای مراسم عزاداری خود، وصیت کرد، و آن حضرت، این کار را از «سنت» می‏‌دانست، زیرا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله (در ماتم شهادت جعفر طیار) فرمود: «برای آل جعفر، غذا تهیه کنید، زیرا آنها به عزاداری اشتغال دارند.»